Ειδικότερα, η Ευρώπη θα χρειαστεί να δημιουργήσει περί τις 50 νέες ταξιαρχίες με 300.000 στρατιώτες, και τουλάχιστον 1.400 νέα άρματα μάχης και 2.000 τεθωρακισμένα - που υπερβαίνουν τα τρέχοντα αποθέματα των χερσαίων δυνάμεων της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Βρετανίας, και να προχωρήσει στην ετήσια παραγωγή 2.000 drones μεγάλης εμβέλειας αν στερηθεί της αμερικανικής ασπίδας.
Κατά την ίδια έκθεση, από οικονομικής άποψης, η πρόκληση για την Ευρώπη είναι διαχειρίσιμη δεδομένης της οικονομικής ισχύος της ΕΕ, καθώς τα πρόσθετα κόστη ισοδυναμούν με περίπου 1,5% του ΑΕΠ της.
Πρόκληση ο στρατιωτικός συντονισμός
Παρά τις μεγάλες απώλειές της στον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρωσία έχει αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές της δυνατότητες με την παραγωγή περίπου 1.500 νέων τανκς και 5.700 τεθωρακισμένων τον περασμένο χρόνο, ενώ έχει σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο αναφορικά με τα drones και τα βλήματα μεγάλου βεληνεκούς.
Εκ των συντακτών της ανάλυσης, ο καθηγητής Γκούντραμ Βολφ υποστηρίζει ότι «η Ρωσία μπορεί να διαθέτει στα επόμενα τρία με δέκα χρόνια τη στρατιωτική ισχύ για να επιτεθεί σε κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης» κι αυτός, όπως σημειώνει, είναι ένας πρόσθετος λόγος που συμφέρει την Ευρώπη να αποτρέψει μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία, η οποία θα ενθάρρυνε πιθανώς περαιτέρω την επιθετικότητά της Μόσχας.
Παρά ταύτα, σύμφωνα με την ανάλυση, μία εκ των μεγαλύτερων προκλήσεων παραμένει ο στρατιωτικός συντονισμός εντός των κρατών της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, οι συντάκτες προτείνουν αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών έως και το 3,5% - 4% του ΑΕΠ ετησίως, πράγμα που σημαίνει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να συγκεντρώνουν από κοινού άλλα 250 δισ. ευρώ ετησίως. Το ήμισυ του ποσού, λένε, θα μπορούσε να προέλθει από την έκδοση κοινού ευρωπαϊκού χρέους και το άλλο μισό από τις αμυντικές δαπάνες των κρατών μελών.
