Η Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αποτελεί το σπουδαιότερο και συγκλονιστικότερο γεγονός της ιστορίας του κόσμου. Από εκείνη την στιγμή τίποτα δεν είναι ίδιο στα ανθρώπινα δεδομένα. Ο Χριστός «εγήγερται έκ νεκρών» και η Ανάστασή Του αποτελεί την «απαρχή τών κεκοιμημένων» (Α’. Κορ. 15,20). Η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού έγινε η εγγύηση και η αφετηρία της Αναστάσεως όλων των ανθρώπων. «Έν τώ Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται», αφού Εκείνος είναι ή Ανάσταση καί ή Ζωή, και όποιος πιστεύει σε Αυτόν «κάν αποθάνη, ζήσεται» (Ιώ.11,25). Το «θαύμα των θαυμάτων», η «εορτή των εορτών», και η «πανήγυρη των πανηγύρεων» για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς αποτελεί η Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Είναι το πιο σπουδαίο, το πιο χαρμόσυνο και το πιο ελπιδοφόρο γεγονός της ιστορίας του ανθρώπινου κόσμου.
Ο Χριστός ανεστήθη από τους νεκρούς, αφού νίκησε και κατήργησε τον θάνατο με τον δικό του θάνατο επάνω στον Σταυρό κι έτσι χάρισε σε αυτούς που ήταν θαμμένοι στα μνήματα την Αιώνια Ζωή. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός θυσιάστηκε για χάρη του ανθρωπίνου γένους. Θυσιάστηκε για να απαλλαγεί ο άνθρωπος από την φοβερή εξουσία του θανάτου. Ο θάνατός Του είναι δοξασμένος γιατί δώρισε στον άνθρωπο την αθανασία και τη δόξα με την εκ νεκρών Ανάστασή Του. Σύμφωνα με την Αναστάσιμη Προσευχή «Χριστός Ανέστη έκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας καί τοίς έν τοίς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» . Των Προφητών το όραμα και των Αποστόλων το κήρυγμα είναι οι δύο αυτές λέξεις, το «Χριστός Ανέστη». Το χαρμόσυνο, θριαμβευτικό, συγκλονιστικό και θαυμαστό μήνυμα ότι ο Χριστός αναστήθηκε είναι της Εκκλησίας η πίστη και το κήρυγμα και του Ευαγγελίου το μήνυμα. Είναι των Αγίων η χαρά και των αμαρτωλών η ελπίδα. Είναι των μαρτύρων η ανδρεία και των Οσίων η υπομονή. Αυτές οι δύο λέξεις ότι «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΈΣΤΗ» είναι και των ζώντων η προσδοκία και των κεκοιμημένων η απαντοχή.
Απερίγραπτη η χαρά του Ουρανού. Και από εκεί στα τάρταρα, τσακισμένος και ντροπιασμένος ο Άδης βοά και στενάζει. Έχασε το προνόμιο της κυριαρχίας του στις ψυχές των ανθρώπων. «Ο Άδης επικράνθη» κηρύσσει σήμερα, ημέρα Αναστάσεως, η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Επικράνθη, γιατί «κατηργήθη καί ενεπαίχθη καί ενεκρώθη καί εδεσμεύθη». Δεν είχε την δύναμη να κρατήσει τον Νικητή του Θανάτου! Συνετρίβησαν τα δεσμά του, έπεσε κάτω εκείνος, και ο Χριστός ανήλθε αναληφθείς έπειτα στους κόλπους του Ουρανίου Πατρός, όπου υπήρχε προ χρόνων αιωνίων. Όπως ψάλλουμε στην ακολουθία της Αναστάσεως του Χριστού «Αναστήτω ό Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού καί φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οί μισούντες αυτόν».
Για 40 ημέρες από την ένδοξο Ανάστασή Του παρουσιάζονταν στους μαθητές Του ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και μέχρι σήμερον «παρέστησεν εαυτόν ζώντα… έν πολλοίς τεκμηρίοις» (Πραξ. 1.13).
Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο στον Κατηχητικό του Λόγο, μας λέει ότι «έλαβε (ο Άδης) σώμα καί Θεό περιέτυχεν» δηλαδή ότι έλαβε θνητό σώμα, αλλά έπεσε σε Θεό. «Έλαβε γήν καί συνάντησε ουρανό». «Έλαβεν όπερ έβλεπε καί πέπτωκεν όθεν ούκ έβλεπε ». «Πού σου, θάνατε, τό κέντρον; Πού σού, Άδη, τό νίκος;». Όπως επίσης μας διδάσκει σε αυτόν τον λόγο του ότι «Μετά από την συντριπτική αυτή ήττα του Άδου και μάλιστα κατά δική του ομολογία δεν μένει, πλέον, πάρα να παραδεχτούμε και εμείς ότι «Ανέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται, Ανέστη Χριστός καί νεκρός ουδείς έν τώ μνήματι».
Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Θεός αγαπά το ανθρώπινο γένος «Ούτως ηγάπησεν ό Θεός τόν κόσμο, ώστε τόν Υιόν Αυτού τόν Μονογενή έδωκεν ίνα πάς πιστεύων είς Αυτόν μή απόληται, αλλ’έχει ζωήν αιώνιον» (Ιώ.3,16). Η πανευφρόσυνη αγγελία ότι ο Χριστός Ανέστη είναι η πιό αληθινή διακήρυξη η οποία ανόρθωσε όλο τον κόσμο και τον έβγαλε από τον φόβο του θανάτου. Όπως ακριβώς το ανήγγειλε ο άγγελος του Κυρίου στις μυροφόρες γυναίκες λέγοντές τες, «Ιησούν ζητείτε τόν Ναζαρηνόν τόν Εσταυρωμένον; Ηγέρθη, ούκ εστίν ώδε, ίδε ό τόπος όπου έθηκαν Αυτόν» (Μαρκ. 16,6). Σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η Θεοτόκος πρώτη αναγνώρισε τον Αναστημένο Ιησού Χριστό και προσέπεσε στα πόδια του και έγινε Απόστολος προς τους Αποστόλους, όταν επιστρέφοντας εμφανίσθηκε ο Ιησούς Χριστός στις μυροφόρες λέγοντας το «Χαίρετε»!
Το Αναστάσιμο μήνυμα μετέφεραν έπειτα οι μυροφόρες γυναίκες στους μαθητές του Κυρίου, και αυτοί με τη σειρά τους στον ευρύτερο κύκλο των πιστευόντων στον Ιησού Χριστό. Από εκείνη ακριβώς την στιγμή το Ουράνιο Φώς από τον κενό τάφο φωτίζει όλη την οικουμένη. Είχε συντελεσθεί ο θρίαμβος της ζωής έναντι του θανάτου. Είχε αποκατασταθεί η δικαιοσύνη. Είχε νικήσει η αλήθεια το ψεύδος. Το Ευαγγέλιο κηρύσσονταν σε όλη την κτίση. Είχε αρχίσει η εποχή της νέας ζωής, της Καινούργιας Διαθήκης.
Ο θρίαμβος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέσα στους αιώνες εξηγείται με τον κενό τάφο και την Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Έν Χριστώ, η ζωή του ανθρώπου μεταμορφώνεται και μετατρέπεται σε πορεία προς την Θέωση. Οι Χριστιανοί διακρίνονται κατά τον Απόστολο Παύλο, από τους «λοιπούς», τους «μή έχοντα ελπίδα» (Α’.Θεσσ.4,13).Ελπίζουν στον Χριστό ο οποίος είναι «Η Ζωή καί ή Ανάστασις ημών», «Ο Πρώτος καί ό Έσχατος καί ό Ζών» (Αποκ. 1,17-18). Όπως μας διδάσκει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης «ό μένων έν τη αγάπη έν τώ Θεώ μένει καί ό Θεός έν αυτώ» (Α’Ιω.4,16),αφού όπως επίσης διακηρύττει ο ίδιος, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής, «Ο Θεός αγάπη εστίν» (Α’. Ιώ. 4,8).
Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού αναδεικνύει ότι ο Θεός έκανε δεκτή την θυσία του Χριστού, γι’ αυτό όσοι άνθρωποι πιστεύουν στον Χριστό σώζονται και δοξάζονται. Κατά την ημέρα της Κοινής Αναστάσεως θα αναστηθεί ο άνθρωπος με σώμα άφθαρτο και ένδοξο, ίδιο με το αναστημένο σώμα του Κυρίου. Η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού αποδεικνύει την θεότητά του. Απέδειξε ότι είναι ο Κύριός μας και Θεός μας, όπως ομολόγησε ο Απόστολος Θωμάς λέγοντας «ό Κύριός μου καί Θεός μου» (Ιώ.20,28). Ό Απόστολος των Εθνών, ο Απόστολος Παύλος, στην προς Φιλιππησίους επιστολής του, ζητάει από τους ανθρώπους «τού γνώναι αυτόν καί τήν δύναμιν τής Αναστάσεως αυτού καί τήν κοινωνίαν τών παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος τώ θανάτω αυτού, εί πώς καταντήση είς τήν εξανάστασιν τών νεκρών» (Φιλ. 3.10-11). Αυτό είναι το βραβείο των Χριστιανών. Πεθαίνουν κάθε μέρα ως προς την αμαρτία, για να απολαύσουν την προσωπική τους Ανάσταση έν Χριστώ Ιησού.
Τα συγκλονιστικά αγαθά της Αναστάσεως του Χριστού είναι η νέκρωση του θανάτου και η καθαίρεση του Άδη. Ο Χριστιανός άνθρωπος, από εδώ από την επίγεια ζωή του, έχει γεύση της αιωνίου ζωής. Όπως μας διδάσκει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του, ο ίδιος ο Χριστός είπε «Ο τόν λόγον μου ακούων καί πιστεύων τώ πέμψαντί με έχει ζωήν Αιώνιο» (Ιώ. 5,24).
Οι Απόστολοι και οι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας αισθάνονταν μέσα τους την πνευματική Ανάσταση και την αιώνια ζωή και περιφρονούσαν τον σωματικό θάνατο. Όπως μας πληροφορεί ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολής του, είσοδο σε μια καινούργια μορφή ζωή που δεν επιδέχεται πλέον θάνατο σημαίνει η Ανάσταση του Χριστού, «ειδότες ότι Χριστός εγερθείς έκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ. 6,9).
Ο Ιησούς Χριστός διδάσκει και ενθαρρύνει όλους τους ανθρώπους λέγοντας στους μαθητές του το «Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τόν κόσμον» (Ιώ. 16,33).Αυτο είναι που είπε στους μαθητές του πορευόμενος προς το «εκούσιον πάθος», λίγες ώρες πριν την Μαρτυρική Σταύρωσή Του, για να ακολουθήσει μετά η ένδοξη Ανάστασή Του. Σύμφωνα με αυτό το χωρίο από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, ο Ιησούς Χριστός λέει στους φοβισμένους μαθητές Του «Να έχετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο». Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, μας πληροφορεί πως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υπόσχεται στους μαθητές του ότι «ιδού εγώ μεθ’ημών ειμί πάσας τάς ημέρας έως τάς συντελείας τού αιώνος» (Ματθ.28. 20). Για τον πιστό Χριστιανό η Ανάσταση του Χριστού, η οποία ολοκληρώνει το μυστήριο της Ενσαρκώσεως Του, αποτελεί το σπουδαιότερο δώρο που έλαβε ποτέ, το δώρο της αιώνιας ζωής από τον Θεό Πατέρα προς τον άνθρωπο.
Με την οργανική συσσωμάτωση στο Θεανδρικό Σώμα του Χριστού συντελείται η σωτηρία του ανθρώπου. Ο Χριστιανός άνθρωπος ζώντας τη ζωή της Εκκλησίας μέσα από την Θεία Μετάληψη, την μετάνοια, την εξομολόγηση, την προσευχή, την νηστεία και τον καθημερινό πνευματικό αγώνα κατά των παθών του, συμμετέχει συνεχώς στη ζωή του Χριστού, στο Πάθος και την Ανάστασή Του. Μεταλαμβάνοντας Σώμα και Αίμα Χριστού στην Θεία Κοινωνία γίνεται «σύσωμος» και «σύναιμος» Ιησού Χριστού. Η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού πληρεί τις καρδιές των ανθρώπων και όλη την οικουμένη! Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός για την Ανάσταση του Χριστού ψάλλει, «Ουρανοί μέν επαξίως ευφραινέσθωσαν, Γή δε αγγαλιάσθω, εορτάζετω δε κόσμος ορατός τε άπας καί αόρατος, Χριστός γάρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος».
Η Ανάσταση του Σωτήρος Ιησού Χριστού είναι η εορτή που αποτυπώνει τη θριαμβική ολοκλήρωση του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, που μέσα από την Ενσάρκωση «Καί ό Λόγος σάρξ εγένετο καί εσκήνωσεν έν υμίν»(Ιώ. 1,14),μέσα από το πάθος και μέσα από τον σταυρικό θάνατο του Χριστού υπόσχεται την Σωτηρία και την Αιώνια Ζωή.
Η λέξη «Πάσχα» σημαίνει πέρασμα. Οι μυριάδες των ανθρώπων που βρισκόταν στον Άδη εόρτασαν Πάσχα επειδή πέρασαν από τα δεσμά της αμαρτίας και του πνευματικού θανάτου στην λύτρωση και στο φως. Το Πάσχα που εορτάζουμε είναι Αιώνιο. Το Πάσχα θα εορτάζεται στη γη μέχρι την συντέλεια του κόσμου, και με την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου θα εορτάζεται ασύγκριτα τελειότερα στην Βασιλεία των Ουρανών. Ο Κύριος εξασφάλισε για τους ανθρώπους αιώνια λύτρωση και σωτηρία. Αυτό έγινε γιατί το σώμα του Χριστού μετά τον θάνατο στον τάφο δεν φθάρθηκε (Πραξ. 2.27,31),δεν έπαθε αποσύνθεση, όπως τα σώματά των νεκρών, επειδή το σώμα του Χριστού ήταν «Έκ Πνεύματος Αγίου καί Μαρίας τής Παρθένου», απαλλαγμένο από το προπατορικό αμάρτημα, σώμα χωρίς καμία αμαρτία, και κυρίως σώμα ενωμένο με την θεότητα , όπως και η ψυχή που κατέβηκε στα βασίλεια του Άδη ήταν ενωμένη με την θεότητα. Σύμφωνα με την θεολογία του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή, ο Χριστός με την Ανάστασή Του «Τήν αυτού αγάπην είς ημάς ενδειξάμενος, υπέρ όλης τής ανθρωπότητος έπαθεν καί πάσιν έξ ίσου τήν ελπίδα τής Αναστάσεως εχαρίσατο».
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Αρχιεπίσκοπος της Θεσσαλονίκης μας διδάσκει πως «Το χρεόγραφο που συντάχθηκε εναντίον μας με την παρακοή μας, σχίστηκε επάνω στον Σταυρό. Έτσι οι αρχές και οι εξουσίες των πνευμάτων της πονηρίας απομακρύνθηκαν τελείως ντροπιασμένες. Εμείς με τον Χριστό θριαμβευτικά αποκτήσαμε πάλι την ελευθερία. Συμφιλιωθήκαμε με τον Σταυρό και διά του Σταυρού Συμφιλιωθήκαμε με τον Χριστό». Ιδού λοιπόν το μυστήριο του Σταυρού.
Μετά την παρακοή στο Θείο Θέλημά από τους πρωτόπλαστους και την πτώση τους που ακολούθησε ως συνέπεια της πράξης τους, το ανθρώπινο γένος με τον Θεό Πατέρα το συμφιλίωσε ο Σταυρικός Θάνατος του Υιού Του Θεού , του Ιησού Χριστού . Κι όπως η παρακοή του ενός ανθρώπου έκανε όλη την ανθρωπότητα αμαρτωλή, έτσι και με την υπακοή του Ενός θα αναγνωριστούν όλοι δίκαιοι από τον Θεό (Ρωμ. 5,10.19).Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του μας διδάσκει ότι Χριστός είναι αυτός που θα αίρει την αμαρτία του κόσμου. «Ιδού ό αμνός τού Θεού ό αίρων τήν αμαρτία τού κόσμου» (Ιώ.1,29). Ό Χριστός επάνω στον Σταυρό «αίρει τήν αμαρτία τού κόσμου»!
Ο Χριστός ανεστήθη από τους νεκρούς, αφού νίκησε και κατήργησε τον θάνατο με τον δικό του θάνατο επάνω στον Σταυρό και απάλλαξε τον άνθρωπο άπαξ διαπαντός από τον θάνατο. Θυσιάστηκε για το ανθρώπινο γένος για να δωρίσει στον άνθρωπο Ζωήν Αιώνιον. Η πίστη μας, η μετάνοιά μας, η ικετήρια προσευχή μας, η αισιοδοξία μας και η αγάπη προς όλους να είναι τα πνευματικά όπλα για να μείνουμε ενωμένοι με τον Αναστάντα Χριστό και την Αγία Του Εκκλησία. Η αγάπη, η πίστη και η ικετήρια προσευχή των Χριστιανών ας εφελκύσει την θεϊκή παντοδυναμία. Το φως της Αναστάσεως του Χριστού είναι ο Φάρος του λιμανιού της σωτηρίας που πάντα υπάρχει στη στεριά, όταν το πέλαγος της ζωής είναι πολλές φορές τρικυμιώδες. Αγωνιζόμενοι και πιστεύοντες στον τελικό θρίαμβο, θα αναμένουμε «Τόν Υιόν αυτού έκ των Ουρανών, όν ήγειρεν έκ τών νεκρών, Ιησούν τόν ρυόμενον ημάς από τής οργής τής επερχομένης» (Α’. Θεσσ. 1,10). Ο Ιησούς Χριστός Ανέστη από των νεκρών, εσείστηκε ο Άδης, άνοιξαν οι πύλες του Παραδείσου και ο ακρογωνιαίος λίθος της πίστεως στην Ανάσταση του Σωτήρος άπλωσε ατράνταχτα στηρίγματα σέ όλες τις γωνίες της οικουμένης και στις καρδίες των λυτρωμένων πιστών της αιματοπότιστης Αγίας Εκκλησίας Του.
Σύμφωνα με το ποιήμα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού που ψάλλουμε στον κανόνα της Αναστάσεως «Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί. Πάσχα Κυρίου Πάσχα, έκ γάρ θανάτου προς ζωήν, καί έκ γής προς ουρανόν Χριστός ο Θεός, ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας», ας το ψάλλουμε όλοι μας αυτή την ημέρα της θριαμβευτικής και ζωηφόρου Αναστάσεως του Σωτήρος Ιησού Χριστού και ας αποτελέσει πρότυπο για όλους μας ο χαιρετισμός του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, όπου καθ’ όλη την διάρκεια του έτους χαιρετούσε τον κόσμο λέγοντάς τους «Χριστός Ανέστη χαρά μου»!
Ως συμβολισμό του φωτός της λυτρώσεως που καίει στις καρδίες μας, κραττούντες οί Ορθόδοξοι Χριστιανοί λαμπάδες αναμμένες κατά τη ώρα της Αναστάσεως του Χριστού, ας ευχαριστήσουμε τον Τριαδικό Θεό μας, γιατί μέσω της Εκκλησίας Του μας χάρισε την λαμπροφόρο αυτή ημέρα, ως αμετακίνητο ορόσημο του θριάμβου Του φωτός κατά του σκότους, της αληθείας κατά του ψεύδους και της ζωής κατά του θανάτου. Ας δοξάσουμε με καθαρή καρδιά τον «Αναστάντα» και «Ανατείλαντα πάσιν τήν ζωήν» Κύριο, τον Θεό «μέθ’ ημών καί υπέρ ημών», τον επαγγειλάμενον έσεσθαι μεθ’ ημών μέχρι το τέλος των αιώνων, και ας φωνάξουμε τον πασχάλιο πανευφρόσυνο χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη»!
*Ο Κωνσταντίνος Ζαγγανάς είναι Θεολόγος - Καινοδιαθηκολόγος, Σύμβουλος Ιατρικής Δεοντολογίας και Βιοηθικής, Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατοολισμού, με σπουδές στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Διοίκηση, Νευροψυχολογία και Ειδικές Ανάγκες, Σχολική Ψυχολογία, Παιδοψυχολογία, Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων, Διοίκηση Μονάδων Υγείας, Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων και Οργανισμών, Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων.
