Τόσοι από την Αθήνα, τόσοι από την Θεσσαλονίκη και την Πελοπόννησο, κανένας από τη Λάρισα, τον Έβρο ή την Καστοριά. Έτσι και αυτήν τη φορά, μοιραία θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, άνοιξε -εκ νέου σε επίπεδο Μακεδονίας και Θράκης- η συζήτηση για την ανάγκη ισχυρότερης συμμετοχής της Βόρειας Ελλάδας στο υπουργικό συμβούλιο.
Προφανώς κάθε αλλαγή που γίνεται στη σύνθεση της κυβέρνησης έχει ως αφετηρία τις διορθωτικές κινήσεις και την επιλογή των προσώπων που αξιολογούνται ως καταλληλότερα να υποστηρίξουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό. Εκείνες και εκείνους που μπορούν να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης και έχουν τις… προδιαγραφές και τις δεξιότητες να ανταποκριθούν στο χαρτοφυλάκιο που αναλαμβάνουν, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ασφαλώς στην εξίσωση μπαίνει και ο παράγοντας της… γεωγραφικής εκπροσώπησης. Όμως, ποτέ δεν ήταν το βασικό κριτήριο.
Ζήτημα αριθμητικό και ποιοτικό
Παρόλα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που «γεννά» η τρέχουσα πολιτική και χρονική συγκυρία, η Βόρεια Ελλάδα δικαιούται να έχει ισχυρότερη εκπροσώπηση. Όχι μόνο η Θεσσαλονίκη, που σήμερα αριθμεί τέσσερις υφυπουργούς, αλλά ευρύτερα η Μακεδονία και η Θράκη. Το ζήτημα δεν είναι… αριθμητικό αλλά πρωτίστως ποιοτικό, ώστε να εκπροσωπηθούν καλύτερα οι τοπικές ανάγκες που ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή.
Πρώτα από όλα -και αυτό δεν διαφεύγει της προσοχής των συνεργατών του Πρωθυπουργού- είναι η αυξημένη δημοσκοπική δυναμική που καταγράφουν στο βορρά η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Ισχυρότερη βορειοελλαδική παρουσία στο υπουργικό συμβούλιο συνεπάγεται ισχυρότερη κυβερνητική φωνή, και άρα αποτύπωμα στις τοπικές κοινωνίες, στη Βόρεια Ελλάδα.
Ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη και οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής
Άλλη σημαντική παράμετρος είναι η ισόρροπη ανάπτυξη. Ουδείς αμφισβητεί ότι τα τελευταία 5,5 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και ευρύτερα στη Μακεδονία και τη Θράκη έχουν υλοποιηθεί έργα που για δεκαετίες παρέμεναν μακέτες ή ακόμα χειρότερα «μουσαμάδες». Όμως, ακόμα και έτσι, ορισμένες περιοχές υστερούν σημαντικά σε όλους τους αναπτυξιακούς δείκτες. Και σε αυτήν την περίπτωση, ισχυρότερη συμμετοχή μπορεί να φέρει μεγαλύτερη προσοχή και πιο προσωπικό ενδιαφέρον σε ζητήματα υποδομών, ανάπτυξης, απασχόλησης ή κλάδων που σχετίζονται με την τοπική οικονομία όπως είναι η βιομηχανία, ο τουρισμός και η αγροτική παραγωγή.
Επίσης, δεδομένου ότι η Βόρεια Ελλάδα είναι μια ιδιαίτερη περιοχή όσον αφορά στην κοινωνική πραγματικότητα, η πιο ισχυρή παρουσία βορειοελλαδιτών στην κυβέρνηση θα καλύψει το διαχρονικό αίτημα ή… παράπονο ότι για την εκάστοτε κυβέρνηση Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι δεν σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο και το πιστοποιούν τόσοι οι συχνές επισκέψεις του στη Βόρεια Ελλάδα όσο και το προσωπικό ενδιαφέρον που επιδεικνύει για την εξέλιξη της ευρύτερης περιοχής.
Τέλος, υπάρχει και ο παράγοντας εξωτερική πολιτική. Γεωγραφικά η Βόρεια Ελλάδα αποτελεί την πύλη εισόδου και εξόδου της Ευρώπης. Δεν αποκαλείται τυχαία «γέφυρα» ανατολής και δύσης. Υπό αυτό το πρίσμα, μια ισχυρότερη εκπροσώπηση στα αρμόδια υπουργεία θα είχε ως φυσικό επακόλουθο πιο στοχευμένους και πιο «λεπτούς» χειρισμούς όσον αφορά ζητήματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής και των συνεργασιών με γειτονικές χώρες. Σε τελική ανάλυση είναι άλλο να γνωρίζεις από πρώτο χέρι τα ζητήματα της περιοχής σου και άλλο να αποφασίζεις με γνώμονα τις εισηγήσεις συνεργατών και συμβούλων.
