"Εκτίμησή μου είναι ότι η απόφαση αυτή αποτελεί έναν ακόμη μοχλό πίεσης προς τους Ουκρανούς έτσι ώστε να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προκειμένου να βρεθεί η βέλτιστη λύση ώστε να φτάσουμε στην εκεχειρία. Εξάλλου αυτό, μαζί με το τέλος του πολέμου στη Μέση Ανατολή, αποτέλεσε κύριο στόχο του Ντόναλντ Τραμπ προτού εκλεγεί για δεύτερη θητεία, λέγοντας μάλιστα ότι "θα πολεμήσω για να πετύχω την ειρήνευση και το τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία" ανέφερε χαρακτηριστικά ο διεθνολόγος.
"Επιπλέον έχει αποδειχθεί καθόλη την διάρκεια της διακυβέρνησης από τον προηγούμενο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ότι ο Ντόναλντ Τραμπ διατηρεί καλές σχέσεις με τον Βλάντιμιρ Πούτιν και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που επιθυμεί το τέλος του πολέμου" προσθέτει.
Ο καθηγητής του ΠΑΜΑΚ υπογραμμίζει επίσης ότι αυτός ήταν και ο σκοπός της συνομιλίας που σόκαρε τον κόσμο, ανάμεσα στον πρόεδρο των ΗΠΑ και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. "Σκοπός της συνομιλίας αυτής, ήταν να πιεστεί ο Ζελένσκι να καθίσει άμεσα στο τραπέζι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, για μια συμφωνία κατάπαυσης του πολέμου που μέχρι τώρα φέρεται να κόστισε στις ΗΠΑ περίπου 70 δισεκατομμύρια δολάρια".
«Αυτό που έρχεται ξανά στο προσκήνιο είναι το κατά πόσο η ΕΕ είναι στρατιωτικά έτοιμη ώστε να μπορέσει να σταματήσει κυριαρχικούς πολέμους στη γειτονιά της»Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον γνωστό διεθνολόγο αναμένεται ντόμινο εξελίξεων και στην Ευρώπη η οποία μέχρι αυτή την ώρα εμφανίζεται διχασμένη. "Η Ευρωπαϊκή Ένωση δια της προέδρου της Κομισιόν ανακοίνωσε ότι θα παραχωρήσει ένα πακέτο στήριξης ύψους 800 εκατομμυρίων ευρώ προς την Ουκρανία, ωστόσο μένει να φανεί τι στάση θα κρατήσει συνολικά στο θέμα. Και ως ΕΕ αλλά και κάθε κράτος - μέλος ξεχωριστά. Τι στραγική θέση θα κρατήσει, αν θα στηρίξει οικονομικά ή στρατιωτικά την Ουκρανία και τι θα γίνει μετά το τέλος του πολέμου; Ποιος θα διεκδικήσει μέρος της συμφωνίας; Αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση".
"Θεωρείται πάντως ότι σε μια μεταβατική περίοδο, θα υπάρξουν ειρηνευτικά στρατεύματα που θα περιφρουρούν την περιοχή τόσο από αέρος όσο και στο έδαφος. Όμως συνολικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κερδίσει κάτι από μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός; Και αν ναι, τι μπορεί να είναι αυτό; Γιατί η Ρωσία σε εδαφικό επίπεδο δεν κάνει πίσω".
Αναφερόμενος τέλος στις αλλεπάλληλες πιέσεις που ασκεί σ' αυτό το πρώτο διάστημα της θητείας του ο Ντόναλντ Τραμπ τόσο προς την Ευρώπη, όσο και προς σε άλλα κράτη παγκοσμίως, ο κ. Μποζίνης αναφέρει ότι "αναμφισβήτητα η πίεση που ασκεί είναι μεγάλη. Και όχι μόνο προς την ΕΕ, αλλά και προς το Μεξικό, τον Καναδά και τους δασμούς στην Κίνα. Μέχρι τώρα η προεδρία Τραμπ δείχνει ότι προωθείται ένα μοντέλο "νέου σερίφη στην πόλη", αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο για να προβλέψουμε το μέλλον. Θα γίνουν συνομιλίες και τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και κάθε κράτος - μέλος ξεχωριστά θα πρέπει να δει τα υπέρ και τα κατά της σχέσης του Τραμπ με την Ρωσία.
Επίσης αυτό που έρχεται ξανά στο προσκήνιο είναι το θέμα του κατά πόσο η ΕΕ είναι στρατιωτικά έτοιμη ώστε να μπορέσει να σταματήσει κυριαρχικούς πολέμους στη γειτονιά της. Δηλαδή είδαμε μεν τον πρόεδρο Τραμπ να παρεμβαίνει στο συγκεκριμένο ζήτημα, όμως η Ευρώπη τρία χρόνια τώρα δεν μπόρεσε αρχικά να εμποδίσει και σε δεύτερο χρόνο να σταματήσει έναν πόλεμο που γίνεται στην περιφέρειά της.
Έχω λοιπόν την εκτίμηση ότι πολλά θα κριθούν στις διαπραγματεύσεις τόσο σε οικονομικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Σε αυτό το επίπεδο αποφάσεων θα υπάρξει ένα ντόμινο εξελίξεων έτσι να επέλθουν μεν οι εκεχειρίες και στην Ουκρανία, αλλά και στη Μέση Ανατολή, αλλά εκεί θα φανεί κιόλας εάν αυτή η ειρήνη θα έχει διάρκεια ή θα είναι μια εύθραστη ειρήνη" κατέληξε ο κ. Μποζίνης.
