Ο Τραμπ είχε ήδη αποκαλέσει τον Ζελένσκι δικτάτορα και είχε δηλώσει ότι η Ουκρανία ξεκίνησε τον πόλεμο, κάτι που είναι εμφανές ψέμα. Τώρα, η συμμαχία ΗΠΑ - Ουκρανίας που καλλιεργήθηκε από τον Τζο Μπάιντεν έχει γίνει κομμάτια. Η δημόσια ρήξη υποδηλώνει, σύμφωνα με ανάλυση του Jeremy Bowen στο BBC, μια μεγάλη κρίση που πλησιάζει μεταξύ των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Στην πορεία θα δημιουργηθούν πολλά ερωτήματα, αλλά και αμφιβολίες, σχετικά για τη δέσμευση των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ασφάλεια εκτός Ουκρανίας. Το μεγαλύτερο ερώτημα όλων είναι, αν ο πρόεδρος Τραμπ τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε ο προκάτοχός του, Χάρι Τρούμαν, το 1949 να θεωρεί επίθεση σε σύμμαχο του ΝΑΤΟ ως επίθεση στην Αμερική.
Αυτές οι ανησυχίες βασίζονται στη στάση, όπως διαφαίνεται το τελευταίο διάστημα, του Τραμπ για να αποκαταστήσει μια ισχυρή σχέση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ήδη, άσκησε μεγάλη πίεση στην Ουκρανία ενώ προσέφερε στον Πούτιν σημαντικές παραχωρήσεις, τις οποίες θα πρέπει να κάνουν, όμως, οι Ουκρανοί. Η ασφάλεια της Ουκρανίας έρχεται δεύτερη σε προτεραιότητα και οι Ευρωπαίοι, πλέον, ανησυχούν ότι το ίδιο ισχύει και για τη δική τους ασφάλεια.
Η άρνηση του Ζελένσκι να κάνει αυτές τις παραχωρήσεις έχει εξοργίσει τον Τραμπ. Δεν είναι μόνο η συμφωνία για τα ορυκτά που αρνήθηκε να υπογράψει. Οι Ουκρανοί πιστεύουν ότι βρίσκονται σε πόλεμο για την εθνική τους επιβίωση και ότι ο Πούτιν θα παραβιάσει οποιαδήποτε υπόσχεση για τον τερματισμό του πολέμου, αν δεν αποθαρρυνθεί. Γι' αυτό ο Ζελένσκι ζητούσε επανειλημμένα εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ.
Η συνάντηση στον Λευκό Οίκο κατέληξε σε μια αντιπαράθεση με φωνές και ένταση, έπειτα από παρέμβαση του αντιπροέδρου Βανς. Εκ των υστέρων, υπάρχουν υποψίες ότι η δημόσια αντιπαράθεση ήταν - σύμφωνα με τα λόγια ενός διπλωμάτη - μια προγραμματισμένη πολιτική επίθεση: είτε για να αναγκάσουν τον Ζελένσκι να ακολουθήσει τις εντολές της Αμερικής, είτε για να προκαλέσουν μια κρίση που θα τους επιτρέψει να τον κατηγορήσουν για ό,τι συμβεί στη συνέχεια.
Αν ο Τραμπ ακολουθήσει τη ρήξη των συνομιλιών με μια παύση στην στρατιωτική βοήθεια, η Ουκρανία θα συνεχίσει να πολεμά. Τα ερωτήματα είναι πόσο αποτελεσματικά και για πόσο καιρό.
Η πίεση θα πέσει στους ώμους των Ευρωπαίων συμμάχων του Κιέβου, που θα κληθούν να αναλάβουν εξ ολοκλήρου το βάρος.
Πηγή:liberal.gr
