Περιέλαβε στις αρπάγες του και τον πονεμένο πατέρα Νίκο Πλακιά που έχασε δυο κόρες και μια ανηψιά. Έγκλημά του το ότι αμφισβήτησε την επαγγελματική επάρκεια του Λακαφώση, ενώ δήλωσε ότι δεν υπήρχε ξυλόλιο στην αμαξοστοιχία.
Άρχισε αμέσως ο συρφετός των σόσιαλ μίντια τη δολοφονία χαρακτήρα. Είναι δεξιός και θέλει να βγάλει αθώα την κυβέρνηση του Κούλη, τα πήρε από την κυβέρνηση χοντρά για να αλλάξει θέση (γιατί ναι, ένας πατέρας που χάνει δυο παιδιά το μόνο που ονειρεύεται είναι να περάσει στο εξής μποέμικη ζωή), ο πόνος τον έχει κάνει να έχει το ακαταλόγιστο, ήταν μερικές από τις «διαγνώσεις» αυτών που…πονούσαν τα χαμένα παιδιά του περισσότερο από τον πατέρα τους!
Ήταν κυρίως «ακάουντ» συριζαϊκής προέλευσης που είδαν στη θεωρία του ξυλολίου, την οποία πρωτοκυκλοφόρησε το «Μακελειό» πριν την αρπάξει ο ταχυδρόμος του Ιησού, ως τη χρυσή ευκαιρία να ρίξουν την κυβέρνηση. Σαφώς θεμιτός στόχος, για τον οποίον όμως επιστρατεύτηκαν αθέμιτα μέσα.
Στον πολύ κόσμο δεν είναι κατανοητό, και φαίνεται απίστευτο για την εποχή μας. Το κληρονομημένο στην Αριστερά, μέσα από τους οικογενειακούς αρμούς, μίσος τους επειδή έχασαν τον εμφύλιο. Σε αυτό προστέθηκε και το τραύμα του 2019, που δεν ήταν απλώς μια εκλογική αποτυχία όπως θα ήταν για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Ήταν οικτρή ήττα ενός αγώνα στον οποίο στρατεύτηκαν γενιές και γενιές. Και την πρώτη ευκαιρία που τους έδωσε ο κόσμος τους να ζήσουν το όνειρό τους με την «πρώτη φορά Αριστερά», τους έκρινε αναξιόπιστους και τους πήρε πίσω την εντολή σε μια τετραετία. Δεν ήταν εκλογική ήττα. Ήταν η κατάρρευση ενός κοσμοειδώλου.
Ό εκτσογλανισμός της πολιτικής ζωής, για τον οποίο είχε κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Β. Βενιζέλος, εκδηλώθηκε εκ νέου θεριεμένος με την υπόθεση των Τεμπών. Και όποιος δεν συναινεί είναι εκ νέου ύποπτος αντιλαϊκής δράσης, όπως στα μνημόνια ήταν ύποπτος και αντεθνικής, ως συνειδητός γερμανοτσολιάς!
Θα πείτε και οι δεξιοί κράζουν την Καρυστιανού. Και αυτή πονεμένη μάνα είναι. Αναμφίβολα. Μόνο που η κριτική στην Καρυστιανού γίνεται για τις πολιτικές δηλώσεις και χαρακτηρισμούς («αρουραίος ο πρωθυπουργός), ενώ του Πλακιά οι δηλώσεις ήταν στενά επί του δυστυχήματος.
Η απλή μπακαλίστικη κοινή λογική θα μπορούσε να μετριάσει τις στρεβλές εντυπώσεις και την κατασκευασμένη οργή των σκόπιμων ή των ψεκασμένων.
Αλλά η απλή κοινή λογική δεν ιντριγκάρει το τηλεοπτικό κοινό, δεν το κρατάει σε αγωνία, δεν το κάνει να φαντάζεται κυβερνητικούς συνωμότες και πάμπλουτους μεσάζοντες, που εισάγουν παράνομο ξυλόλιο για να πλουτίσουν, ανατινάζοντας βαγόνια και σκορπώντας τον θάνατο σε δεκάδες ανθρώπους, πάνω στον ανθό της νιότης τους.
Η κοινή λογική ακούει τον Λακαφώση να ισχυρίζεται τα περί εύφλεκτης ύλης που εισάγεται κρυφίως για τη νοθεία καυσίμων. Τον ακούει στην αρχή να μιλάει για 2 τόνους που αργότερα τους αναβάθμισε σε 3-3,5 τόνους, δηλαδή 3.500 κιλά.
Η κοινή λογική λέει ότι αν ο σκοπός της εισαγωγής είναι η νοθεία καυσίμων, τότε λογικά το λίτρο θα είναι φτηνότερο από το κόστος της βενζίνης ανά λίτρο, αλλιώς γιατί να το αγοράσει κάποιος; Να νοθεύσει τα καύσιμα και να του στοιχίσει περισσότερο; Αυτή η απλή ερώτηση δεν ακούστηκε σε κανένα πάνελ.
Η αναφορά περί σκανδάλου, παραμένοντας πιστοί στους υπολογισμούς Λακαφώση, αφορά ένα ποσό που δύσκολα θα υπερέβαινε τις πέντε με έξι χιλιάδες ευρώ - και αν. Για να κρύψουν αυτό κατηγορούνται ότι μπάζωσαν τον χώρο; Για να ευνοήσουν κάποιον μεγαλοεισαγωγέα; Υπάρχουν μεγαλοεισαγωγείς που φέρνουν κρυφίως εμπόρευμα 5-6 χιλιάδων ευρώ;
Θα μπορούσε να το έχει κάνει το προσωπικό. Να το είχε στην καμπίνα του ο μηχανοδηγός. Το είπαν και αυτό. Και πάλι τους διέψευσαν τα γεγονότα. Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν οι συνάδελφοί του, έδειχναν ότι στην καμπίνα χωρούσαν δυο βαλίτσες. Αφετέρου τόσο ο ίδιος ο νεκρός όσο και η καμπίνα δεν έφεραν ίχνη καύσης.
Αυτή η απλή λογική και μόνο, και καμιά κομματοφροσύνη, βοήθησε ένα μέρος του λαού να διατηρήσει την ψυχραιμία και τις αμφιβολίες του, και να μην πέσει θύμα αγυρτών που είτε σκόπευαν σε πολιτικές σκοπιμότητες, είτε βρήκαν ευκαιρία να αυξήσουν το ποσοστό της αμοιβής τους ως σύμβουλοι, μετατρέποντας την ποινική ουσία του οδυνηρού δυστυχήματος.
Πηγή: Liberal/ Γιάννης Σιδέρης
