«Η Τουρκία προσπαθεί να επανενταχθεί στο πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών F-35 της Αμερικής. Μεταξύ της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Ερντογάν με τον Τραμπ αυτόν τον μήνα και του ταξιδιού του Υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα, οι Τούρκοι διαβλέπουν μια ευκαιρία. Αλλά γιατί θα έπρεπε να αλλάξει η τιμή που ζητάει η Αμερική;», διερωτάται το editorial της αμερικανικής εφημερίδας.
Ο κ. Τραμπ ακύρωσε την αποστολή των F-35 το 2019 αφού η Τουρκία αγόρασε το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S-400 παρά τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ.
Δεν είναι περίπλοκο: Αν η Τουρκία θέλει τα κορυφαία F-35, μπορεί να παραδώσει ή να καταστρέψει τις συστοιχίες των S-400. Όμως, τίποτα δεν είναι απλό με την Άγκυρα υπό τον κ. Ερντογάν. Κυκλοφορούν φήμες ότι η Τουρκία θέλει έναν συμβιβασμό - θα μπορούσε να απενεργοποιήσει ένα κρίσιμο εξάρτημα των S-400; Ή να τα βάλει στην άκρη;
Αυτό δεν είναι αρκετό. Αν η Τουρκία δεσμεύεται να μην χρησιμοποιήσει ποτέ το σύστημα S-400, τότε δεν έχει λόγο να αντιστέκεται στην καταστροφή του. Ο σκοπός των ημίμετρων είναι να κρατήσει ο κ. Ερντογάν την ρωσική αεράμυνα ως εφεδρεία, απειλώντας να την ενεργοποιήσει αργότερα, σημειώνει η WSJ.
Η αποστολή των F-35 πριν η Τουρκία εγκαταλείψει το σύστημα S-400 θα ήταν μια πρόσκληση για εκβιασμό, καθώς και ένας περιττός κίνδυνος για τη δυτική συμμαχία. Ο κ. Τραμπ μπορεί ήδη να έχει προχωρήσει νοητικά στην ανάπτυξη των επόμενης γενιάς μαχητικών F-47, αλλά είναι ακόμα χρόνια μακριά από την παραγωγή.
Το τάιμινγκ, καθώς ο κ. Ερντογάν καταπιέζει την τουρκική αντιπολίτευση, συμπεριλαμβανομένου του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου και πολλών διαδηλωτών, είναι επίσης ακατάλληλο για παραχωρήσεις από τις ΗΠΑ. Όμως οι Τούρκοι ίσως προσπαθούν να αξιοποιήσουν την αυξανόμενη περιφερειακή τους ισχύ, ειδικά στη Συρία.
Το να μη συνεργαστούν οι ΗΠΑ με την Τουρκία—ένα από τα λίγα κράτη στη Μέση Ανατολή που μπορούν να προβάλλουν ισχύ πέρα από τα σύνορά τους-δεν είναι επιλογή. Ο στρατηγικός ανταγωνισμός της Άγκυρας με την Τεχεράνη μπορεί επίσης να δημιουργήσει συγκλίνοντα συμφέροντα με τις ΗΠΑ.
Υπάρχει μια ευαίσθητη σχέση που χρειάζεται διαχείριση. Η κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να το κάνει αυτό- μόλις η Τουρκία εγκαταλείψει το S-400.
