«ΠΟΤΕ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ»

Οικογενειακές σιωπές στο θέατρο Άνετον

Η εύθραυστη και συχνά ατελής επικοινωνία εντός της οικογένειας συγκροτεί τον πυρήνα της παράστασης «Πότε τελειώνουν τα πράγματα», που βασίζεται στο έργο «Juste la fin du monde» του Ζαν Λικ Λαγκάρς. Η παράσταση ανεβαίνει από τη θεατρική ομάδα Flip Theater Group σήμερα, Δευτέρα 7 Απριλίου και την Τρίτη 8 Απριλίου 2025, στις 21.00, στο Δημοτικό Θέατρο Άνετον, συμμετέχοντας στην «Ανοιχτή Θεατρική Σκηνή της Πόλης» του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Κεντρικός ήρωας του έργου είναι ο Λουί ο οποίος επιστρέφει στο πατρικό του μετά από χρόνια, με σκοπό να κάνει μία πολύ σημαντική ανακοίνωση στην οικογένειά του, να τους πει ότι πεθαίνει. Είναι Κυριακή κι αυτή είναι η μία και μοναδική μέρα που έχει για να μοιραστεί με τη μητέρα του και τα αδέρφια του το μυστικό του,το επικείμενο τέλος του. Η επιστροφή του θα ανοίξει ξεχασμένες πληγέςκαι θα αποκαλύψει τον ιστό μίας οικογένειας που δεν ξέρει πώς να επικοινωνήσει, ακριβώς τη στιγμή που αυτό είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ.

Ο Τάσος Τυρογαλάς, που συνυπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης, μαζί με την Ελίζα Χαραλαμπογιάννη μιλάει στα Μακεδονικά Νέα για τη βαθιά ανθρωπιά του έργου: «Αυτό που μας τράβηξε το ενδιαφέρον είναι ότι το έργο αυτό μιλάει για την οικογένεια με έναν ενδιαφέροντα, ωραίο τρόπο. Είναι γραμμένο το ’90, είναι αυτοβιογραφικό σε πολλά σημεία κι ωστόσο βρήκαμε πράγματα που μας ακουμπούσαν όλους. Το έργο εκτυλίσσεται μέσα σε μία μέρα, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ήρωας δεν καταφέρνει να πει αυτό που θέλει στη μητέρα και τα αδέρφια του. Η απουσία του, τα χρόνια που έλειπε, έχουν πληγώσει τα μέλη της οικογένειας, αλλά και τον ίδιο».

Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Τάσος Τυρογαλάς

«Πότε τελειώνουν τα πράγματα;» Ο τίτλος της παράστασης προέρχεται από το πρωτότυπο κείμενο, είναι μία φράση που λέει η μητέρα όταν ανασύρει από τη μνήμη της τις κυριακάτικες εκδρομές της οικογένειας, τότε που τα αγόρια, μικρά ακόμη, τσακώνονταν, όταν όλα φαίνονταν ακόμη απλά. «Διαλέξαμε αυτή τη φράση γιατί θέλαμε να υπάρχει μαζί με το τέλος κι ένα άνοιγμα», λέει ο Τάσος Τυρογαλάς, εξηγώντας την επιλογή του τίτλου.

Η παράσταση της ομάδας Flip Theater άντλησε έμπνευση και από ένα παλιότερο έργο του Λαγκάρς, τη «Μακρινή Χώρα». «Αυτή τη φορά ο Λαγκάρς εκφράζει μια πιο ήπια, συμπονετική προσέγγιση της ανθρώπινης συνύπαρξης, ενώ στο προηγούμενο έργο του ήταν περισσότερο καταγγελτικός ο τόνος του», παρατηρεί ο Τάσος Τυρογαλάς. «Οι ήρωες ζουν σε μια βιομηχανική πόλη του γαλλικού Βορρά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το περιβάλλον τους, με τη συλλογική θλίψη του τόπου, τα τεράστια εργοστάσια που χτίστηκαν εκεί όπου παλιότερα υπήρχαν αγροκτήματα, τηναίσθηση της απώλειας, του χαμένου παρελθόντος. Διαβάζοντας το κείμενο ανακαλύψαμε πολλές ομοιότητες με την ελληνική πραγματικότητα, νιώσαμε ότι θα μπορούσανοι ήρωες να ζουν και σε κάποια συνοικία της Θεσσαλονίκης». Παρά τον μελαγχολικό τόνο του έργου, οι συντελεστές της ομάδας επιχείρησαν να ενσωματώσουν στοιχεία ελαφρότητας και κωμικών στιγμών. «Είναι αυτό που συμβαίνει σε κάθε οικογενειακή συγκέντρωση στην οποία υπάρχουν και οι κωμικές στιγμές, καθώς συνήθως οιάνθρωποι μιλάνε χωρίς να ακούνε ο ένας τον άλλο», εξηγεί ο σκηνοθέτης.

To θεατρικό τουΖ αν ΛικΛαγκάρς είναι εξαιρετικά δημοφιλές και ανεβαίνει συχνά σε σκηνές στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ στο παρελθόν έχει ανεβεί και στην Ελλάδα. Δυστυχώς ο ίδιος ο συγγραφέας δεν πρόλαβε να γνωρίσει την επιτυχία του έργου του αφού πέθανε από AIDS, πολύ νέος, στα 38 του χρόνια,το 1995. Στο θεατρικό του Λαγκάρς βασίστηκε και η ταινία «Juste la fin du Monde» του Ξαβιέ Ντολάν, γαλλοκαναδική συπαραγωγή του 2016, που απέσπασε Τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, α΄ αντρικού ρόλου, μοντάζ) και το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες.

Η παράσταση «Πότε τελειώνουν τα πράγματα» εντάσσεται στην ενότητα «Νέες φωνές» της Ανοιχτής Θεατρικής Σκηνής και σε μία πρώτη της εκδοχή παίχτηκε στο Μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών στοπλαίσιο της διπλωματικής εργασίας της Ελίζας Χαραλαμπογιάννη στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ.