Μάλιστα, έχασε την πρώτη θέση μόλις για τρία εκατοστά του δευτερολέπτου (7.30) από την Πολυνίκη Εμμανουηλίδου (7.27) σε μία συναρπαστική κούρσα, στην οποία τρίτη τερμάτισε η μόλις 16 ετών Αποστολία Αντωνάτου με 7.56.
Η αθλήτρια του ΠΑΣ Πρωταθλητών Κομοτηνής μίλησε στα Μακεδονικά Νέα για τις συνεχόμενες επιτυχίες της, τους στόχους της και τα όνειρά της…
Διαβάστε τη συνέντευξη της Δήμητρας Τσουκαλά στον Σάκη Γκίνα:
Δήμητρα, συγχαρητήρια για το ασημένιο μετάλλιο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Έχασες για τρία εκατοστά του δευτερολέπτου την πρώτη θέση. Έφτασες πάρα πολύ κοντά στο χρυσό. Πιστεύεις, ότι θα μπορούσες ακόμα και να κερδίσεις την Πολυνίκη Εμμανουηλίδου;
Σας ευχαριστώ πολύ. Στη συγκεκριμένη κούρσα έκανα το καλύτερο που μπορούσα από την αρχή μέχρι το τέλος και η προσπάθειά μου, μου χάρισε ένα νέο ατομικό ρεκόρ και την δεύτερη θέση.
Σε επηρέασε το γεγονός, ότι παραπάτησε η Σπανουδάκη, η οποία έτρεχε στα αριστερά σου;
Όχι, αντιλήφθηκα την παρά λίγο πτώση της Ραφαέλας, αλλά δεν επηρεάστηκα καθόλου απ’ αυτό.
Ένιωσες, ότι σφίχτηκες στη κούρσα, ή όχι;
Όχι, εκτέλεσα την κούρσα μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Με τι στόχο θα πας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, που θα γίνει στο Άπελντορν της Ολλανδίας, από τις 6 έως τις 9 Μαρτίου;
Ιδανικά θα ήθελα ένα νέο ατομικό ρεκόρ και μια καλή θέση στην κατάταξη.
Πέραν του Πανευρωπαϊκού ποιοι είναι οι στόχοι σου στη συνέχεια για φέτος;
Οι στόχοι μου για φέτος είναι καταρχάς η συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού στίβου. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού δεν αποτελεί πρωταρχικό στόχο, αλλά υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να προκριθώ, είμαι εντός ράνκινκ μέχρι στιγμής. Θέλω να συμμετάσχω, γιατί θα είναι το πρώτο Παγκόσμιο που θα πάω και θα κερδίσω εμπειρίες. Όσον αφορά τον ανοιχτό στίβο, οι στόχοι μου είναι η συμμετοχή μου στο Πανευρωπαϊκό ομάδων και στο Βαλκανικό πρωτάθλημα φυσικά.
Προπονητής σου είναι ο πολύ έμπειρος Χρήστος Τσιπουρίδης. Πόσο σε έχει βοηθήσει;
Ο Χρήστος με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Είμαι αθλήτριά του από 18 ετών και προπονητικά σ’ αυτόν οφείλεται εξ' ολοκλήρου το επίπεδο στο οποίο έχω φτάσει.
Πώς νιώθεις που αποτελείς το αθλητικό καμάρι της Κομοτηνής, αν και είσαι Βολιώτισσα στην καταγωγή;
Δεν νομίζω, ότι παίζει ιδιαίτερο ρόλο η καταγωγή μου. Δεν θεωρώ, ότι έχει ιδιαίτερη σημασία το πώς με βλέπουν οι άνθρωποι γύρω μου, ωστόσο το να γνωρίζουν, ότι είμαι Βολιώτισσα είναι κάτι το οποίο επιθυμώ. Θα προσθέσω,επίσης, ότι σκοπός μου είναι να χαρίζω ένα όμορφο θέαμα στους ανθρώπους του στίβου και των δύο πόλεων.
Πώς είναι οι συνθήκες προπόνησής σου;
«Οι συνθήκες προπόνησης, όπως και σε όλη την Ελλάδα, δεν είναι και οι καλύτερες. Επειδή η Κομοτηνή βρίσκεται αρκετά βόρεια, τον χειμώνα υπάρχουν πολλές δυσκολίες, το κλειστό στο οποίο κάνουμε προπόνηση δεν έχει θέρμανση, δεν είναι γενικά σε καλή κατάσταση, είναι ένα πολύ παλιό κτήριο. Παρόλα αυτά, έχουμε βρει την λύση, κάνοντας προετοιμασία στην Προύσα, η οποία διαθέτει ένα εξαιρετικό κλειστό στάδιο με πίστα και για μεγαλύτερα κομμάτια, ακόμα και για αθλητές 400μ! Πηγαίνουμε οδικώς στις γιορτές συνήθως και μένουμε για δύο εβδομάδες, είναι σαν να κάνεις ένα ταξίδι Αθήνα – Κομοτηνή. Τρεις συνεχόμενες χρονιές επισκεπτόμαστε το κλειστό προπονητήριο της Προύσας στην Τουρκία για να κάνουμε μια μίνι προετοιμασία για τον κλειστό στίβο. Οι ημερομηνίες που επιλέγουμε είναι ίδιες κάθε χρόνο, πάμε μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και την Πρωτοχρονιά. Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους. Πρώτον, το κλειστό στην Κομοτηνή κλείνει για τις γιορτές και δεν μπορούμε να γυμναστούμε, επίσης, όπως είπα παραπάνω, δεν έχει θέρμανση, σε αντίθεση με το προπονητήριο της Προύσας που είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ ζεστό, κάτι που βοηθάει στην ποιότητα της προπόνησης. Πάμε στις γιορτές, γιατί εξυπηρετούν αυτές οι ημερομηνίες αθλητές οι οποίοι είναι παράλληλα και φοιτητές στο κομμάτι των απουσιών.Έρχομαι συχνά και στη Θεσσαλονίκη, όπου οι συνθήκες προπόνησης είναι, επίσης, καλύτερες από την Κομοτηνή.
Και γιατί δεν κάνετε προετοιμασία μόνο στη Θεσσαλονίκη τον χειμώνα και πηγαίνετε στην Προύσα;
Είναι πιο φθηνό να μείνεις για 15 ημέρες στη Τουρκία απ’ ότι στη Θεσσαλονίκη.
Είσαι καλύτερη στα 100 και στα 60 μέτρα, τα 200 μέτρα είναι δευτερεύων άθλημα για σένα, όπως έχεις πει… Γιατί;
Βελτιώνομαι συνέχεια και στα τρία αγωνίσματα, δεν έχω καταλήξει πραγματικά σε ποιο είμαι καλύτερη. Το αγώνισμα των 200 μέτρων αποτελεί δευτερεύων άθλημα για μένα, διότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να προπονηθώ σωστά στην Κομοτηνή, ωστόσο φέτος στον ανοιχτό στίβο ίσως κυνηγήσω περισσότερους αγώνες και στα 200μ.
Και η μητέρα σου ήταν αθλήτρια στίβου, εσύ ξεκίνησες τον στίβο 16 χρονών. Κατευθείαν από τα σπριντ άρχισες; Kαι πότε κατάλαβες, ότι μπορείς να σταθείς σε υψηλό επίπεδο στο συγκεκριμένο αγώνισμα;
Ναι και η μητέρα μου ήταν αθλήτρια στίβου, εγώ από την μέρα που ξεκίνησα μέχρι και σήμερα κάνω 60μ, 100μ, και 200μ, δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με κανένα άλλο αγώνισμα. Από το 2021 και μετά αρχίσαμε με τον Χρήστο να αντιλαμβανόμαστε, ότι, ίσως, μπορώ να κυνηγήσω κάτι παραπάνω και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πιο μεθοδικά.
«Με εξιτάρουν οι αγώνες ταχύτητας»
Τι σε τράβηξε στα σπριντ;
Δεν με τράβηξε κάτι ιδιαίτερο στα σπριντ, Όταν ήμουν μικρή δεν ήθελα καν να ξεκινήσω στίβο, απλά βρέθηκα στο Πανθεσσαλικό και στο τμήμα της Νίκης Βόλου, μόνο και μόνο επειδή έκανε στίβο η ξαδέρφη μου εκεί και ήθελα να είμαι μαζί της. Σε μια από τις αρχικές προπονήσεις κάναμε όλα τα παιδιά 300μ. τεστ. Μέχρι τα 200μ ήμουν τρίτη, πίσω από δύο αγόρια, στα τελευταία 100 με πέρασαν αρκετοί και από τότε κάνω μόνο σπριντ. Με εξιτάρει κυρίως ο αγώνας στα σπριντ, το απολαμβάνω αρκετά είναι αλήθεια.
Οι γονείς γιατί πρέπει να ωθούν τα παιδιά τους στο στίβο;
Θεωρώ πως οι γονείς πρέπει να ωθούν γενικά τα παιδιά τους στον αθλητισμό. Πρέπει να γίνει συνήθεια στο μυαλό των παιδιών η άσκηση, ώστε να την συνεχίσουν και ως ενήλικες, χωρίς να πρέπει να γίνουν απαραίτητα πρωταθλητές. Έτσι, προωθείς και ένα υγιές πρότυπο ανθρώπου. Τώρα το εάν θα επιλέξουν στίβο, μπάσκετ ή ενόργανη, θεωρώ, ότι θα πρέπει να είναι καθαρά επιλογή του ίδιου του παιδιού ανάλογα με τι του αρέσει.
Ποιο είναι το όνειρό σου στον αθλητισμό;
Στόχους και όνειρα βάζω σιγά -σιγά, χωρίς να βιάζομαι. Πρώτα έρχονται οι επιδόσεις και μετά ονειρεύομαι κάτι μεγαλύτερο. Για αρχή θα ήθελα πάρα πολύ να πάω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκυο στον Ανοιχτό τον Σεπτέμβρη. Σε μεταγενέστερη φάση θα ήθελα να συμμετέχω σε μια Ολυμπιάδα. Έχω αρχίσει δειλά, δειλά να το ονειρεύομαι αυτό».
Έχεις πρότυπο στο αγώνισμα;
Αυτή την ερώτηση περίμενα πάρα πολύ καιρό να μου την κάνει κάποιος. Κατά καιρούς θαυμάζω αρκετούς αθλητές για τα επιτεύγματά τους εντός των γηπέδων, αθλητές διαφόρων αγωνισμάτων, αλλά δεν έχω κανέναν πρότυπο, διότι κανέναν δεν γνωρίζω τόσο καλά ως άνθρωπο. Έχω ως πρότυπα άλλους ανθρώπους, που μπορεί να μην είναι αθλητές, αλλά είναι ακέραιοι χαρακτήρες. Δεν μου λέει, πλέον, κάτι εάν, για παράδειγμα, μπορείς να βάζεις πολλά τρίποντα σε έναν αγώνα, αλλά δεν είσαι ευγενής άνθρωπος, ούτε μπορεί να με κάνει να σε δω ως πρότυπο, επειδή είσαι ο πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο, εάν φέρεσαι με έπαρση και αλαζονεία στους ανταγωνιστές σου. Η ικανότητα των ανθρώπων να αφοσιώνονται ολοκληρωτικά κάπου για να πετύχουν, δεν πιστεύω, ότι είναι το παν. Νομίζω, περισσότερο απ’ όλα, μετράει να μπορεί κανείς να είναι αξιοπρεπής άνθρωπος.
Είσαι απόφοιτος των ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής. Κάνεις μεταπτυχιακό με θέμα την φυσιολογία της άσκησης. Επαγγελματικά ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Δεν έχω κατασταλάξει, σκέφτομαι διάφορα κατά καιρούς. Σκέφτομαι ότι θέλω μια τυπική δουλειά γυμναστηρίου, από την άλλη, λόγω και του αθλητισμού, ανακαλύπτω και βλέπω συνέχεια καινούργια πράγματα στην προπόνηση στα σπριντ που με εξιτάρουν και θέλω να τα δοκιμάσω και σε εμένα, αλλά και σε αθλητές γενικότερα. Ίσως να ασχοληθώ με την Προπονητική στίβου, ίσως όχι, το μέλλον θα δείξει».
