Ο Νίκος Ανδρουλάκης φρόντισε να βάλει τελεία σε κάθε σχετική συζήτηση καθώς, για πολλούς εσωκομματικούς λόγους, δεν πρόκειται και ούτε είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει τη στρατηγική της αυτόνομης πορείας. Αν και σε πρώτη ανάγνωση η συζήτηση μοιάζει να έκλεισε οριστικά, τουλάχιστον σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής, οι πιέσεις από πλευράς της Κουμουνδούρου συνεχίζονται για νέες ζυμώσεις, αυτήν τη φορά στο πεδίο της αυτοδιοίκησης. Άλλωστε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τους ενώνει η αγωνία να συγκροτήσουν το «αντι-Μητσοτάκης» μέτωπο.
Οι δηλώσεις που έκανε χθες το πρωί ο Χρήστος Γιαννούλης, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, μαρτυρούν ότι το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν… εφήμερο. Απεναντίας, θα έχει συνέχεια. Ούτε, φυσικά, η ρητορική που χρησιμοποίησε ήταν τυχαία… Φράσεις όπως «το ΠΑΣΟΚ με τη στάση του ανοίγει τοn δρόμο σε επανεκλογή της Νέας Δημοκρατίας» ή «με αυτού του είδους τις δυσανεξίες απέναντι σε μια κυβερνητική προγραμματική συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, υπάρχει ο κίνδυνος το 2027 αντί για κόμματα να παραδώσουμε συλλόγους», πέραν της ομολογίας ότι η αντιπολίτευση βρίσκεται ενώπιον πολιτικού αδιεξόδου, καταγράφηκαν ως άλλη μια προσπάθεια να πειστεί ο Νίκος Ανδρουλάκης να κάνει την ανάγκη… φιλοτιμία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνεται, το ΠΑΣΟΚ κάνει πως δεν ακούει…
Δουλεύοντας προς αυτήν την κατεύθυνση στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη επιχειρούν να προσεγγίσουν τους ομολόγους τους στο ΠΑΣΟΚ ώστε να υπάρξει σύμπλευση σε επίπεδο προσώπων που θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι σε Δήμους της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης και κατ’ επέκταση σε όλη τη Μακεδονία και τη Θράκη. Δεδομένου ότι στον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι και πρόθυμες να ριχθούν στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών το 2028, η Κουμουνδούρου είναι διατεθειμένη να συνασπισθεί πίσω από υποψηφιότητες που θα έχουν λάβει την «ευλογία» άλλων κομμάτων από τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς. Άλλωστε, ακόμα και στα χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην εξουσία, στερούνταν αυτόφωτων αυτοδιοικητικών στελεχών που μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά στους μεγάλους δήμους της ελληνικής επικράτειας, με αποτέλεσμα να επιλέξουν, ακόμα και τότε, την τακτική της προσκόλλησης σε άλλες υποψηφιότητες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της σύμπλευσης ήταν η στήριξη στο πρόσωπο του αείμνηστου Γιάννη Μπουτάρη.
Στο επίκεντρο των «θέλω» του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης, μοιραία, βρίσκεται ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Μόνο που ο Στέλιος Αγγελούδης δεν πρόκειται να απεμπολήσει τον πολιτικά ουδέτερα χαρακτήρα του συνδυασμού του, ούτε θα χαρίσει μια ενδεχόμενη επανεκλογή του σε κανέναν πολιτικό αρχηγό. Προφανώς όποιο κόμμα επιθυμεί να τον στηρίξει μπορεί να το κάνει, όμως ο ίδιος δεν θα πορευτεί βάσει χρισμάτων. Άλλωστε, έχει αποδείξει ότι προχωρά με οδηγό τα πεπραγμένα του και σύμφωνα με αυτά θα ζητήσει από τους πολίτες να τον αξιολογήσουν στο τέλος της πρώτης θητείας του. Κάπως έτσι, η συζήτηση επικεντρώνεται στους υπόλοιπους δήμους της πρώτης και της δεύτερης εκλογικής περιφέρειας και στα πρόσωπα που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στις επόμενες δημοτικές εκλογές φέρνοντας πιο κοντά ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Η αποτυχία του πρώτου εγχειρήματος
Από την πλευρά τους, συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη στη Θεσσαλονίκη κλείνουν τα αυτιά τους στις «σειρήνες» της σύμπλευσης. Λογικό και αναμενόμενο από τη στιγμή αυτού του είδους τα σενάρια δεν δημιουργούν προβλήματα μόνο στον Σωκράτη Φάμελλο, όπως φάνηκε από την κόντρα που είχε με τον Παύλο Πολάκη και τον Νίκο Παππά, αλλά προκαλούν αναταραχές και στη Χαριλάου Τρικούπη. Συν τοις άλλοις, το πείραμα της κοινής πορείας απέτυχε στις περυσινές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος, με τον Λάζαρο Κυρίζογλου να καταγράφει ευρεία νίκη απέναντι στον Χάρη Δούκα συγκεντρώνοντας ποσοστό 65,78% και κερδίζοντας άλλη μια έδρα στο Διοικητικό Συμβούλιο.
